dividentur

Discretiva

dividentur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīvidentur	tertia pluralis	futurum	passiva	indicativus	dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːwiˈdentur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·den·tur — morphologica: di-vid-entur

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Vitruvius ca. -30/-22

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Sed tamen cum Caesar Sullanas venditiones et adsignationes ratas esse velit, quo firmiores existimentur suae, si ea praedia dividentur quae ipse Caesar vendidit, quae tandem in eius venditionibus esse poterit auctoritas? —Epistolae ad Familiares Ciceronis ^[1][2]

class.

• In capitibus circino dividentur circumitiones eorum tetrantibus et octantibus in partes octo, eaeque lineae ita conlocentur, ut plano posito tigno utriusque capitis ad libellam lineae inter se respondeant, et quam magna pars sit octava circinationis tigni, tam magna spatia decidantur in longitudinem. —De architectura Vitruvii ^[3][2]

class.

• Quoniam quae de ira quaeruntur tractavimus, accedamus ad remedia eius. Duo autem, ut opinor, sunt: ne incidamus in iram et ne in ira peccemus. Ut in corporum cura alia de tuenda valetudine, alia de restituenda praecepta sunt, ita aliter iram debemus repellere, aliter compescere. Ut vitemus, quaedam ad universam vitam pertinentia praecipientur; ea in educationem et in sequentia tempora dividentur. —De Ira Senecae ^[4][2]

Fontes