divideretur

Discretiva

divideretur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīviderētur	tertia singularis	imperfectum	passiva	coniunctivus	dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːwideˈreːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·de·rē·tur — morphologica: di-vid-eretur

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58/+17

Velleius Paterculus ca. -20/+35

P. Cornelius Tacitus ca. 116

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Itaque, cum sententia prima Bibuli pronuntiata esset, ut tres legati regem reducerent, secunda Hortensi, ut tu sine exercitu reduceres, tertia Volcaci, ut Pompeius reduceret, postulatum est, ut Bibuli sententia divideretur. —Epistolae ad Familiares Ciceronis ^[1][2]

class.

• Hoc palam relatum in tabulas, ut plebem tribunosque falleret iudicii rescindendi consilium initum; consenserant autem ut multo maiore parte Rutulorum colonorum quam Romanorum scripta nec ager ullus divideretur nisi is, qui interceptus iudicio infami erat, nec ulli prius Romano ibi quam omnibus Rutulis divisus esset, gleba ulla agri adsignaretur. —Ab urbe condita Titi Livii ^[3][2]

class.

• In hoc consulatu Caesar legem tulit, ut ager Campanus plebei divideretur, suasore legis Pompeio. Ita circiter viginti milia civium eo deducta et ius urbis restitutum post annos circiter centum quinquaginta duos quam bello Punico ab Romanis Capua in formam praefecturae redacta erat. —Historiae Romanae Vellei ^[4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• sed oppidani portis sponte patefactis se suaque Romanis permisere, quod salutem ipsis tulit: Artaxatis ignis immissus deletaque et solo aequata sunt, quia nec teneri ‹poterant› sine valido praesidio ob magnitudinem moenium, nec id nobis virium erat quod firmando praesidio et capessendo bello divideretur, vel si integra et incustodita relinquerentur, nulla in eo utilitas aut gloria quod capta essent. —Annales P. Cornelii Taciti ^[5][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

• Et cum ipsum integrum non sit divisibile, non divideretur in illud quod vere est; quod si dividitur in illud quod vere est, nimirum inter totum et partem, item inter partem et partem differentiam esse oportet, et unius rationem esse aliam a ratione alterius. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni ^[6][2]

Fontes