dividi

Discretiva

dividi dictio est in variis linguis:

• Esperantice: dividi

Formae affines

Latine

dīvidī

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīvidī	—	praesens	passiva	infinitivus	dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdiːvidiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·dī — morphologica: di-vid-i

Italice

dividi

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dividi	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	dividere
dividi	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	dividere

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdividi/

Syllabificatio phonetica: di·vi·di — morphologica: di-vid-i

Lusitane

dividi

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dividi	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	dividir
dividi	secunda pluralis	praesens	affirmativa	imperativus	dividir

Appellatio pronuntiatusque

API: /diviˈdi/

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: di·vi·di — morphologica: di-vid-i

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Aulus Cornelius Celsus 30

Petronius Arbiter ca. 14-66

C. Plinius Secundus 23-79

Quintus Curtius Rufus ca. 50

P. Cornelius Tacitus ca. 116

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

Hildegardis Bingensis 1098-1179

Franciscus Petrarca 1304-1374

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

class.

I

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Ergo itidem, si omne animal secari ac dividi potest, nullum est eorum individuum nullum aeternum; atqui omne animal ad accipiendam vim externam et ferundam paratum est; mortale igitur omne animal et dissolubile et dividuum sit necesse est. —De natura deorum Ciceronis ^[1][2]

class.

• Sed et ante sciri volo, in uncia pondus denarium septem esse, unius deinde denarii pondus dividi a me in sex partes, id est sextantes, ut idem in sextante denarii habeam, quod Graeci habent in eo, quem ὀβολὸν appellant. Id ad nostra pondera relatum paulo plus dimidio scripulo facit. —De Medicina Celsi ^[3][2]

saec. I.

• Non moratus ille usus est equo, manuque plena scapulas eius subinde verberavit, interque risum proclamavit: “Bucco, bucco, quot sunt hic?” Repressus ergo aliquamdiu Trimalchio camellam grandem iussit misceri potionesque dividi omnibus servis, qui ad pedes sedebant, adiecta exceptione: “Si quis, inquit, noluerit accipere, caput illi perfunde. Interdiu severa, nunc hilaria”. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[4][2]

saec. I.

• dein morata in coitu solis biduo, cum tardissime, a tricesima luce rursum ad easdem vices exit, haut scio an omnium, quae in caelo pernosci potuerunt, magistra: in XII mensium spatia oportere dividi annum, quando ipsa totiens solem redeuntem ad principia consequitur; —Naturalis historia Plinii ^[5][2]

saec. I.

• Minus hoc regi quam purpuratis eius displicebat: ancipitem fidem et mercede venalem proditioni imminere et dividi non ob aliud copias velle, quam ut ipsi in diversa digressi, si quid commissum esset, traderent Alexandro: nihil tutius fore quam circumdatos eos exercitu toto obrui telis, documentum non inultae perfidiae futuros. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi ^[6][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• ob haec consalutatus imperator Nero, et senatus consulto supplicationes habitae, statuaeque et arcus et continui consulatus principi, utque inter festos referretur dies, quo patrata victoria, quo nuntiata, quo relatum de ea esset, aliaque in eandem formam decernuntur, adeo modum egressa ut C. Cassius de ceteris honoribus adsensus, si pro benignitate fortunae dis grates agerentur, ne totum quidem annum supplicationibus sufficere disseruerit, eoque oportere dividi sacros et negotiosos dies, quis divina colerent et humana non impedirent. —Annales P. Cornelii Taciti ^[7][2]

saec. IV.

• Primum et postremum aequali regula dividi video, quia et ille in longam et duas breves et iste in duas breves et longam dividi potest, ut singulae partes habeant bina tempora, et ob hoc sint aequales. —De musica Augustini ^[8]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Qui tales sunt, non pertinent ad me. Nam ego nolo hac et illac dividi in pollutione luti. Quomodo? Cum his esse volo, qui me pura poenitentia intelligunt; ubi me etiam adiungo humanae corruptibilitati, quia eam volo purgare. Qui autem me nolunt suscipere, illos a me abiicio, nolens esse cum eis; quia nulla pars mihi cum illis est, quia sunt in parte stultae ignorantiae me intelligere nolentes, et quoniam nolo esse in opere quod pertinet ad conglutinationem obduratae perversitatis: quod est ad mortem. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis ^[9][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Agros denique cunctorum ita dividi, ut ad cives singulos eque portiones pervenirent, ne patrimoniorum inequalitas quosdam in civitate prepotentes, quosdam egenos et imbecilles faceret; sed omnes sicut in iure civium, sic in bonorum abundantia pares essent. —Rerum memorandarum libri Petrarcae ^[10][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

• Cave ne sicut angulum duplicare, triplicare et quomodo libet augere iuxta continuum modum accidit, ita et discrete dividi et secundum partes multiplicari existimes; pro hoc enim plurima in praesentiarum et in superioribus explicando iecimus fundamenta. —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni ^[11]

Fontes

8. Aurelius Augustinus Hipponensis, De musica. (Universitas Turicensis): Liber secundus. Caput V, p. 7. — locare
11. Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De triplici minimo et mensura. (Universitas Turicensis): Liber De mensura. Cap. XII.  — dividi