diviserit

Discretiva

diviserit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīvīserit	tertia singularis	perfectum	activa	coniunctivus	dīvidō (dīvidere)
dīvīserit	tertia singularis	futurum exactum	activa	indicativus	dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːˈwiːserit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vī·se·rit — morphologica: di-vis-erit

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Petronius Arbiter ca. 14-66

C. Plinius Secundus 23-79

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Aulus Gellius ca. 130-170

Hildegardis Bingensis 1098-1179

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

class.

I

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Vides, credo, ut Epicurus cupiditatum genera diviserit, non nimis fortasse subtiliter, utiliter tamen: partim esse naturales et necessarias, partim naturales et non necessarias, partim neutrum; necessarias satiari posse paene nihilo; divitias enim naturae esse parabiles; secundum autem genus cupiditatum nec ad potiendum difficile esse censet nec vero ad carendum; tertias, quod essent plane inanes neque necessitatem modo, sed ne naturam quidem attingerent, funditus eiciendas putavit. —Tusculanae disputationes Ciceronis ^[1][2]

class.

• Interdicis mihi inspectione rerum naturae, a toto abductum redigis in partem? Ego non quaeram, quae sint initia universorum? Quis rerum formator? Quis omnia in uno mersa et materia inerti convoluta discreverit? Non quaeram, quis sit istius artifex mundi? Qua ratione tanta magnitudo in legem et ordinem venerit? Quis sparsa collegerit, confusa distinxerit, in una deformitate iacentibus faciem diviserit? Unde lux tanta fundatur? Ignis sit, an aliquid igne lucidius? —Ad Lucilium epistulae morales Senecae ^[3][2]

saec. I.

• Sed narra mihi, Gai, rogo, Fortunata quare non recumbit? Quomodo nosti inquit illam Trimalchio nisi argentum composuerit, nisi reliquias pueris diviserit, aquam in os suum non coniciet. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[4][2]

saec. I.

• Euxinidas hac aetate docuit Aristiden, praeclarum artificem, Eupompus Pamphilum, Apellis praeceptorem. est Eupompi victor certamine gymnico palmam tenens. ipsius auctoritas tanta fuit, ut diviserit picturam: genera, quae ante eum duo fuere — Helladicum et Asiaticum appellabant —, propter hunc, qui erat Sicyonius, diviso Helladico tria facta sunt, Ionicum, Sicyonium, Atticum. —Naturalis historia Plinii ^[5][2]

saec. I.

• Nam eiusdem esse quomodo possunt, qui de hac arte mirabiliter multa composuit, cum, sicut ex Ciceronis quoque rhetorico primo manifestum est, materiam rhetorices in thesis et causas diviserit? —Institutio oratoria Quintiliani ^[6][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• An utrumque idem valere voluerit fatum atque naturam et duas res καθ' ἑνός ὑποκειμένου posuerit, an vero diviserit separaritque, ut alios casus natural ferre videatur, alios fatum, considerandum equidem puto, atque id maxime requirendum, qua ratione dixerit accidere multa humanitus posse praeter fatum, quando sic ratio et ordo et insuperabilis quaedam necessitas fati constituitur, ut omnia intra fatum claudenda sint, nisi illud sane Homeri secutus est: μή καί ὑπέρ μοῖραν δόμον ἄιδος εἰσαφίκηαι. —Noctes Atticae A. Gellii ^[7][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Et cum leychet in spuma aquae et a slim absque lacte masculi coaguletur et hoc in locis facit, et tunc grana, de quibus pisciculus unus fit, in unum ducit et in alium, et ita separatim grana in unumquemque, et ita in aliis, dum vitalem aerem accipiant aquae vel coagulata. Sed postquam pisciculus iste eadem grana sua in plurimas suffusas diviserit, ut praefatum est, iuxta ea non quiescit, sed recedit antequam vivant. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis ^[8][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

• Sicut ergo dictiones ipsae syllabas, syllabaeque literas praesupponunt ita nullus discurrit nisi prius composuerit vel diviserit, nemo dividit vel componit, nisi postquam simpliciter apprehenderit. —De lampade combinatoria Iordani Bruni ^[9][2]

Fontes