donantem

Discretiva

donantem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dōnantem	casus accusativus singularis · genus masculinum	participii dōnāns
dōnantem	casus accusativus singularis · genus femininum	participii dōnāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /doːˈnan.tem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dō·nan·tem — morphologica: don-ant-em

Loci

Marcus Manilius fl. 14

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• adde sonos totidem vocum, totidem insere linguas

et mores pro sorte paris ritusque locorum;

adde genus proprium simili sub semine frugum

et Cererem varia redeuntem messe per urbes

nec paribus siliquas referentem viribus omnis,

nec te, Bacche, pari donantem munere terras

atque alias aliis fundentem collibus uvas,

cinnama nec totis passim nascentia campis;

diversas pecudum facies propriasque ferarum

et duplici clausos elephantas carcere terrae. —Astronomicon M. Manilii ^[1][2]

Fontes