donantis

Discretiva

donantis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

dōnantis

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dōnantis	casus genitivus singularis	participii dōnāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /doːˈnan.tis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dō·nan·tis — morphologica: don-ant-is

dōnantīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dōnantīs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	participii dōnāns
dōnantīs	casus accusativus pluralis · genus femininum	participii dōnāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /doːˈnan.tiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dō·nan·tīs — morphologica: don-ant-is

Loci

Quintus Curtius Rufus fl.c.50

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Nec maestorum solum sed etiam indignantium voces exaudiebantur, tam viridem et in flore aetatis fortunaeque invidia deum ereptum esse rebus humanis. Vigor eius et vultus educentis in proelium milites, obsidentis urbes, evadentis in muros, fortes viros pro contione donantis occurrebant oculis. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi ^[1][2]

Fontes