class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)
- Sed Simoniden arbitror (non enim poeta solum suavis, verum etiam ceteroqui doctus sapiensque traditur), quia multa venirent in mentem acuta atque subtilia, dubitantem, quid eorum esset verissimum, desperasse omnem veritatem. —De natura deorum Ciceronis [1][2]
class. (anno 583 u.c.)
- ad Larisam deinde exercitum admovit. urbs deserta erat; in arcem omnis multitudo concesserat; eam oppugnare adgreditur. primi omnium Macedones, regium praesidium, metu excesserant: a quibus relicti oppidani in deditionem extemplo veniunt. dubitantem inde, utrum Demetrias prius adgredienda foret, an in Boeotia aspiciendae res, Thebani vexantibus eos Coronaeis in Boeotiam arcessebant. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]
class. (versio II, ca. 5 p.C.n.)
- Colligere incertos et in ordine ponere crines
- docta neque ancillas inter habenda Nape,
- inque ministeriis furtivae cognita noctis
- utilis et dandis ingeniosa notis
- saepe venire ad me dubitantem hortata Corinnam,
- saepe laboranti fida reperta mihi –
- accipe et ad dominam peraratas mane tabellas
- perfer et obstantes sedula pelle moras! —Amores Ovidii Nasonis [4][2]
saec. I. (ca. 78 p.C.n.)
- Praeter hos contigit eius coronae honos M. Calpurnio Flammae tribuno militum in Sicilia, centurioni vero uni ad hoc tempus Cn. Petreio Atinati Cimbrico bello. primum pilum is capessens sub Catulo exclusam ab hoste legionem suam hortatus tribunum suum dubitantem per castra hostium erumpere interfecit legionemque eduxit. invenio apud auctores eundem praeter hunc honorem adstantibus Mario et Catulo cos. praetextatum immolasse ad tibicinem foculo posito. —Naturalis historia Plinii [5][2]
