ducentes

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Discretiva

ducentes dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

  • dūcentēs — casus nominativus pluralis genus masculinum participii dūcēns
  • dūcentēs — casus accusativus pluralis genus masculinum participii dūcēns
  • dūcentēs — casus vocativus pluralis genus masculinum participii dūcēns
  • dūcentēs — casus nominativus pluralis genus femininum participii dūcēns
  • dūcentēs — casus accusativus pluralis genus femininum participii dūcēns
  • dūcentēs — casus vocativus pluralis genus femininum participii dūcēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /duːˈkenteːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dū·cen·tēs morphologica: ducent-es
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads