ducentes
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Discretiva
| ducentes dictio est in variis linguis: |
Formae affines
Latine
Proprietates grammaticales
- dūcentēs — casus nominativus pluralis genus masculinum participii dūcēns
- dūcentēs — casus accusativus pluralis genus masculinum participii dūcēns
- dūcentēs — casus vocativus pluralis genus masculinum participii dūcēns
- dūcentēs — casus nominativus pluralis genus femininum participii dūcēns
- dūcentēs — casus accusativus pluralis genus femininum participii dūcēns
- dūcentēs — casus vocativus pluralis genus femininum participii dūcēns
Appellatio pronuntiatusque

API: /duːˈkenteːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dū·cen·tēs — morphologica: ducent-es
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads