edendus

Latine

edendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /eˈdendus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: e·den·dus — morphologica: ed-end-us

Notatio

← Latine: edō (edere)

Gerundivum

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
edendus	—	—	passiva	gerundivum­	nominativo	edō (edere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	edendus	edenda	edendum	nom.	edendī	edendae	edenda
gen.	edendī	edendae	edendī	gen.	edendōrum	edendārum	edendōrum
dat.	edendō	edendae	edendō	dat.	edendīs	edendīs	edendīs
acc.	edendum	edendam	edendum	acc.	edendōs	edendās	edenda
abl.	edendō	edendā	edendō	abl.	edendīs	edendīs	edendīs
voc.	edende	edenda	edendum	voc.	edendī	edendae	edenda

ēdendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /eˈdendus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·den·dus — morphologica: e-d-end-us

Notatio

← Latine: ēdō (ēdere)

Gerundivum

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
ēdendus	—	—	passiva	gerundivum­	nominativo	ēdō (ēdere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	ēdendus	ēdenda	ēdendum	nom.	ēdendī	ēdendae	ēdenda
gen.	ēdendī	ēdendae	ēdendī	gen.	ēdendōrum	ēdendārum	ēdendōrum
dat.	ēdendō	ēdendae	ēdendō	dat.	ēdendīs	ēdendīs	ēdendīs
acc.	ēdendum	ēdendam	ēdendum	acc.	ēdendōs	ēdendās	ēdenda
abl.	ēdendō	ēdendā	ēdendō	abl.	ēdendīs	ēdendīs	ēdendīs
voc.	ēdende	ēdenda	ēdendum	voc.	ēdendī	ēdendae	ēdenda