elaborare

Discretiva

elaborare dictio est in variis linguis:

• Dacoromane: elaborare
• Italice: elaborare

Formae affines

Latine

ēlabōrāre

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēlabōrāre	—	praesens	activa	infinitivus	ēlabōrō

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːla.boːˈraːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·la·bō·rā·re — morphologica: e-labor-are

Dacoromane

elaborare

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
elaborare	—	praesens	activa	infinitivus	elabora substantiv.

Appellatio pronuntiatusque

API: /e.la.boˈra.re/

Syllabificatio phonetica: e·la·bo·ra·re — morphologica: e-labor-are

Hispanice

elaborare

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
elaborare	prima singularis	futurum	activa	coniunctivus	elaborar †
elaborare	tertia singularis	futurum	activa	coniunctivus	elaborar †

Appellatio pronuntiatusque

API: [e.la.βoˈɾa.ɾe]

Syllabificatio phonetica: e·la·bo·ra·re — morphologica: e-labor-are

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Ego vero, quoniam forensibus operis, laboribus, periculis non deseruisse mihi videor praesidium, in quo a populo Romano locatus sum, debeo profecto, quantumcumque possum, in eo quoque elaborare, ut sint opera, studio, labore meo doctiores cives mei, nec cum istis tantopere pugnare, qui Graeca legere malint, modo legant illa ipsa, ne simulent, et iis servire, qui vel utrisque litteris uti velint vel, si suas habent, illas non magnopere desiderent. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis ^[1][2]

saec. I.

• nam in primis considerandum erit, an a vino, ab escis, a superstitionibus, a somno, a viris remotissima sit, et ut cura eam subeat, quid meminisse, quid in posterum prospicere debeat, ut fere eum morem servet, quem vilico praecepimus, quoniam pleraque similia esse debent in viro atque femina; et tam malum vitare quam praemium recte factorum sperare; tum elaborare, ut quam minimam operam vilicus intra tectum impendat, cui et primo mane cum familia prodeundum est et crepusculo peractis operibus fatigato redeundum. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[3][2]

Fontes