elaboravit

Discretiva

elaboravit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēlabōrāvit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	ēlabōrō (ēlabōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːla.boːˈraːwit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·la·bō·rā·vit — morphologica: e-laborav-it

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Duo sunt liquores humanis corporibus gratissimi, intus vini, foris olei, arborum e genere ambo praecipui, sed olei necessarius; nec segniter in eo vita elaboravit. quanto tamen in potu ingeniosior fuerit, apparebit ad bibendum generibus centum octoginta quinque, si species vero aestimentur, paene duplici numero excogitatis tantoque paucioribus olei, de quo sequenti volumine dicemus. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes