errantia
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Discretiva
| errantia dictio est in variis linguis: |
Formae affines
Latine
Proprietates grammaticales
Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈrantia/ (classice) - Syllabificatio phonetica: er·ran·ti·a — morphologica: err-ant-ia
Remove ads
Loci
| C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
- inter hanc caelumque eodem spiritu pendent certis discreta spatiis septem sidera, quae ab incessu vocamus errantia, cum errent nulla minus illis. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads