exploramus

Discretiva

exploramus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
explōrāmus	prima pluralis	praesens	activa	indicativus	explōrō (explōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eks.ploːˈraːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·mus — morphologica: ex-plor-amus

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII. (1265-1268 p.C.n.)

• Factis autem, cum per ea quae facimus exploramus alterius prudentiam, vel voluntatem, vel potestatem. —Summa Theologiae Thomae Aquinae (1225-1274). Secunda pars secundae partis, Quaestio 97, Articulus 1.