exploro

Latine

explōrō

Appellatio pronuntiatusque

API: /eksˈploːroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·plō·rō — morphologica: ex-plor-o

Notatio

← ex- + plōrō.

Verbum transitivum

explōr|ō, -āre, -āvī, -ātum ^{[1][2][3][4][5]}

1. Diligenter inquirere.
2. (Figurativē) in alia re quaerere.
3. (Poeticē) experiendo comperire.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
explōr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	explōrō	explōrem		explōrābam	explōrārem	explōrābō
II. sing.	explōrās	explōrēs	explōrā!	explōrābās	explōrārēs	explōrābis	explōrātō!
III. sing.	explōrat	explōret		explōrābat	explōrāret	explōrābit	explōrātō!
I. plur.	explōrāmus	explōrēmus		explōrābāmus	explōrārēmus	explōrābimus
II. plur.	explōrātis	explōrētis	explōrāte!	explōrābātis	explōrārētis	explōrābitis	explōrātōte!
III. plur.	explōrant	explōrent		explōrābant	explōrārent	explōrābunt	explōrantō!
Thema	Vox passiva
explōr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	explōror	explōrer		explōrābar	explōrārer	explōrābor
II. sing.	explōrāris	explōrēris	explōrāre!	explōrābāris	explōrārēris	explōrāberis	explōrātor!
III. sing.	explōrātur	explōrētur		explōrābātur	explōrārētur	explōrābitur	explōrātor!
I. plur.	explōrāmur	explōrēmur		explōrābāmur	explōrārēmur	explōrābimur
II. plur.	explōrāminī	explōrēminī	explōrāminī!	explōrābāminī	explōrārēminī	explōrābiminī	—
III. plur.	explōrantur	explōrentur		explōrābantur	explōrārentur	explōrābuntur	explōrantor!

Thema	Vox activa
explōrāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	explōrāvī	explōrāverim	explōrāveram	explōrāvissem	explōrāverō
II. sing.	explōrāvistī	explōrāveris	explōrāverās	explōrāvissēs	explōrāveris
III. sing.	explōrāvit	explōrāverit	explōrāverat	explōrāvisset	explōrāverit
I. plur.	explōrāvimus	explōrāverimus	explōrāverāmus	explōrāvissēmus	explōrāverimus
II. plur.	explōrāvistis	explōrāveritis	explōrāverātis	explōrāvissētis	explōrāveritis
III. plur.	explōrāvērunt	explōrāverint	explōrāverant	explōrāvissent	explōrāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	explōrāre	explōrāvisse	explōrātūrum, -am, -um esse	explōrāns		explōrātūrus, -a, -um­
Vox passiva	explōrārī	explōrātum, -am, -um esse	explōrātum īrī		explōrātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
explōrandī		explōrandus, -a, -um			explōrātum	explōrātū

Usus

Latinitas postclassica

saec. IV. - saec. V.

• Iter meum famae varietas retardavit. nam dum exploro tuta et longitudinem viae dierum interpositione distinguo, tandem sextum kalendas Martias Mediolanium per Ticeni longinqua perveni. —Epistulae Q. Aurelii Symmachi (ca. 340-402). Liber septimus. XIII a. 402. Symmachus Symmacho filio.

Dictiones collatae

• plōrō, plōrāre, plōrātiō

Synonyma

1. indāgō, indāgāre; observō, observāre
2. investīgō, investīgāre
3. exquīrō, exquīrere; exāminō, exāmināre; probō, probāre

Composita

• applōrō, applōrāre; adplōrō, adplōrāre
• complōrō, complōrāre
• dēplōrō, dēplōrāre, dēplōrātiō
• implōrō, implōrāre, implōrātiō
• opplōrō, opplōrāre

Dictiones derivatae

• explōranter
• explōrātē, explōrātius
• explōrātiō
• explōrātor, explōrātrīx
• explōrātōrius
• explōrātus, explōrātior, explōrātissimus
• explōrātus, explōrātūs, explōrātillum

Translationes

Diligenter inquirere	dilatare ▼

Diligenter inquirere	collabi ▲

Anglice: explore (en), scout out (en) Germanice: erkunden (de), auskundschaften (de), ausspähen (de), aufspüren (de) Italice: esplorare (it), spiare (it), indagare (it)

In alia re quaerere	dilatare ▼

In alia re quaerere	collabi ▲

Anglice: investigate (en), examine (en) Germanice: ausforschen (de), ermitteln (de) Italice: esplorare (it), esaminare (it), investigare (it)

Experiendo comperire	dilatare ▼

Experiendo comperire	collabi ▲

Anglice: test (en), examine (en) Germanice: untersuchen (de), prüfen (de) Italice: provare (it), sperimentare (it)

Discretiva

exploro dictio est in variis linguis:

Formae affines

Hispanice

exploro

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
exploro	prima singularis	praesens	activa	indicativus	explorar

Appellatio pronuntiatusque

API: [esˈploro]

Syllabificatio phonetica: ex·plo·ro — morphologica: ex-plor-o

Lusitane

exploro

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
exploro	prima singularis	praesens	activa	indicativus	explorar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ɜiʃˈpłoru]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: ex·plo·ro — morphologica: ex-plor-o

Fontes