explorationem

Discretiva

explorationem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
explōrātiōnem	casus accusativus singularis	substantivi explōrātiō

Appellatio pronuntiatusque

API: /eks.ploːraːtiˈoːnem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·ti·ō·nem — morphologica: ex-ploration-em

Loci

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II.

• Sic opinionis variae terminum ad explorationem conferunt ac de rima quadam prospiciunt sanum me atque sobrium otiose consistere: iamque ultro foribus patefactis plenius an iam sim mansuefactus periclitantur. —Metamorphoseon libri XI Apulei ^[1][2]

Fontes