faceremus

Discretiva

faceremus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
facerēmus	prima pluralis	imperfectum	activa	coniunctivus	faciō (facere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /fa.keˈreːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fa·ce·rē·mus — morphologica: fac-eremus

Latinitas Romana

class.  (ca. 42/41 a.C.n.)

• Deos hominesque testamur, imperator, nos arma neque contra patriam cepisse neque quo periculum aliis  faceremus , sed uti corpora nostra ab iniuria tuta forent, qui miseri, egentes violentia atque crudelitate faeneratorum plerique patria, sed omnes fama atque fortunis expertes sumus. neque quoiquam nostrum licuit more maiorum lege uti neque amisso patrimonio liberum corpus habere: tanta saevitia faeneratorum atque praetoris fuit. —De Catilinae coniuratione C. Sallusti Crispi ^[1][2]

Fontes