faciebat

Discretiva

faciebat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
faciēbat	tertia singularis	imperfectum	activa	indicativus	faciō (facere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /fa.kiˈeːbat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gē·bat — morphologica: faci-ebat

Latinitas Romana

saec. I.

• Itaque utriusque partis votum casus adiuvit. Indignatus enim rusticus quod nos centonem exhibendum postularemus, misit in faciem Ascylti tunicam et liberatos querela iussit pallium deponere, quod solum litem  faciebat , et recuperato, ut putabamus, thesauro in deversorium praecipites abimus, praeclusisque foribus ridere acumen non minus cocionum quam calumniantium coepimus, quod nobis ingenti calliditate pecuniam reddidissent. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[1][2]

Fontes