Latinitas Romana
class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)
- sed ego ex te quaero, quoniam idem tu certe fecisses , nonne intellegas eo maiorem vim esse naturae, quod ipsi vos, qui omnia ad vestrum commodum et, ut ipsi dicitis, ad voluptatem referatis, tamen ea faciatis, e quibus appareat non voluptatem vos, sed officium sequi, plusque rectam naturam quam rationem pravam valere. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1][2]
saec. I.
- Multos lacessere debiles et cedere fortibus.
- Odiosa cornix super ovem consederat;
- Quam dorso cum tulisset invita et diu:
- «Hoc» inquit «si dentato fecisses cani,
- Poenas dedisses». Illa contra pessima:
- «Despicio inermes, eadem cedo fortibus;
- Scio quem lacessam, cui dolosa blandiar;
- Ideo senectam mille in annos prorogo». —Fabulae Phaedri [3][2]
saec. I. (ca. 90–96 p.C.n.)
- Inde enim illa nobilis Scauri defensio: «Q. Varius Sucronensis ait Aemilium Scaurum rem publicam populi Romani prodidisse: Aemilius Scaurus negat». Cui simile quiddam fecisse Iphicrates dicitur, qui cum Aristophontem, quo accusante similis criminis reus erat, interrogasset an is accepta pecunia rem publicam proditurus esset isque id negasset, «quod igitur» inquit «tu non fecisses , ego feci?» —Institutio oratoria Quintiliani [4][2]
