ferri

Discretiva

ferri dictio est in variis linguis:

• Catalane: ferri
• Gallaice: ferri

Formae affines

Latine

ferrī

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ferrī	—	praesens	passiva	infinitivus	ferō (ferre)

Forma	Modus flexurae	originis
ferrī	casus genitivus singularis	substantivi ferrum

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈferriː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fer·rī — morphologica: fer-ri

Italice

ferri

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ferri	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	ferrare
ferri	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	ferrare
ferri	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	ferrare
ferri	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	ferrare
ferri	tertia singularis	praesens	activa	imperativus	ferrare

Forma	Modus flexurae	originis
ferri	forma pluralis	substantivi ferro

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈferri/, [ˈfɛrri]

Syllabificatio phonetica: fer·ri — morphologica: ferr-i

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Contra intestinorum levitas facilius a teneris aetatibus depellitur, utique si ferri urina et ali cibo corpus incipit. —De Medicina Celsi ^[1][2]

Fontes

1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VIII. [14] — ferri
2. Vicicitatio: ferri.