fertur

Discretiva

fertur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fertur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	ferō (ferre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfertur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fer·tur — morphologica: fer-tur

Loci

Latinitas Romana

class.

• Si praecordia dolent, aut inflatio gravis est, aut toto die non concocta fertur urina, cruditatem esse manifestum est. —De Medicina Celsi ^[1][2]

Fontes

1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VII. [2] — fertur
2. Vicicitatio: fertur.