feruntur

Discretiva

feruntur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
feruntur	tertia pluralis	praesens	passiva	indicativus	ferō (ferre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /feˈruntur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fe·run·tur — morphologica: fer-untur

Loci

Latinitas Romana

class.

• Ex suppurationibus vero eae tolerabiles sunt, quae in exteriorem partem feruntur et acuuntur. —De Medicina Celsi ^[1][2]

Fontes

1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VIII. [4] — feruntur
2. Vicicitatio: feruntur.