finiendae

Discretiva

finiendae dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
fīniendae	casus genitivus singularis · genus femininum	gerundivi fīniendus
fīniendae	casus dativus singularis · genus femininum	gerundivi fīniendus
fīniendae	casus nominativus pluralis · genus femininum	gerundivi fīniendus
fīniendae	casus vocativus pluralis · genus femininum	gerundivi fīniendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /fiːniˈen.dae̯/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fī·ni·en·dae — morphologica: fin-iend-ae

Loci

Marcus Terentius Varro -116…-27

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

• Nam et idoneus sub dio sumendus locus cochleariis, quem circum totum aqua claudas, ne, quas ibi posueris ad partum, non liberos earum, sed ipsas quaeras. Aqua, inquam, finiendae, ne fugitivarius sit parandus. Locus is melior, quem et non coquit sol et tangit ros. Qui si naturalis non est, ut fere non sunt in aprico loco, neque habeas in opaco ubi facias, ut sunt sub rupibus ac montibus, quorum adluant radices lacus ac fluvii, manu facere oportet roscidum. —De agricultura Varronis ^[1][2]

class.

• At si inutile ministeriis corpus est, quidni oporteat educere animum laborantem? et fortasse paulo ante quam debet faciendum est, ne cum fieri debebit facere non possis; et cum maius periculum sit male vivendi quam cito moriendi, stultus est qui non exigua temporis mercede magnae rei aleam redimit. Paucos longissima senectus ad mortem sine iniuria pertulit, multis iners vita sine usu sui iacuit: quanto deinde crudelius iudicas aliquid ex vita perdidisse quam ius finiendae? —Ad Lucilium epistulae morales Senecae ^[3][2]

Fontes