foremus

Discretiva

foremus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
forēmus	prima pluralis	praesens	activa	coniunctivus	forō (forāre)
forēmus	prima pluralis	imperfectum	activa	coniunctivus	sum (esse)

Appellatio pronuntiatusque

API: /foˈreːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fo·rē·mus — morphologica: for-emus

Usus

Latinitas nova

saec. XVII.

• In qualibus cessare in scribendo licet, ubi publicum sinit, imo cum damno eius, nimium erga amicos foremus officiosi. —Et clarorum virorum ad eum epistolae Gerardi Ioan. Vossii (1577-1649). CCCCXXVII. Ioanni Rousio. Bibliothecario Collegii Orialensis Socio.