fortiter

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfor.ti.ter/

(classice)

Syllabificatio phonetica: for·ti·ter — morphologica: forti-ter

Notatio

← Latine: fortis

Adverbium

fortiter, (Comp.) fortius, (Sup.) fortissimē

1. Magnis viribus.

Dictiones collatae

• fortitūdō

Synonyma

1. validē

Collocationes

• fortiter in re, suaviter in modo.

Translationes

Magnis viribus	dilatare ▼

Magnis viribus	collabi ▲

Anglice: strongly (en), vigorously (en) Dacoromane: în mod puternic (ro) Francogallice: fortement (fr) Germanice: stark (de), kräftig (de) Hispanice: fuertemente (es) Italice: fortemente (it), vigorosamente (de) Lusitane: fortemente (pt) Polonice: silnie (pl), mocno (pl)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Aulus Cornelius Celsus ca. -25…+50

Phaedrus ca. -10…+60

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. quasi vero hoc didicisset a Zenone, non dolere, cum doleret! Illud audierat nec tamen didicerat, malum illud non esse, quia turpe non esset, et esse ferendum viro. Hic si Peripateticus fuisset, permansisset, credo, in sententia, qui dolorem malum dicunt esse, de asperitate autem eius fortiter ferenda praecipiunt eadem, quae Stoici. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis ^[1][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

• Igitur, si tertio decimo die morbus manebit, balineum neque ante febrem neque postea temptandum erit, nisi interdum iam horrore discusso. Horror ipse per ea, quae supra scripta sunt, expugnandus; deinde post febrem oportebit ungui et vehementer perfricari, cibum et validum et fortiter adsumere, vino uti quantum libebit; postero die, cum satis quieverit, ambulare, exerceri, ungui, perfricari fortiter, cibum capere sine vino, tertio die abstinere. —De Medicina Celsi ^[3][2]

saec. I.  (ca. 40 p.C.n.)

• Lucerna adlata, simul aspexit filium

Sanctamque uxorem dormientem cubiculo,

Sopita primo quae nil somno senserat;

Repraesentavit in se poenam facinoris

Et ferro incubuit, quod credulitas strinxerat.

Accusatores postularunt mulierem

Romamque pertraxerunt ad centumviros.

Maligna insontem deprimit suspicio,

Quod bona possideat. Stant patroni fortiter

Causam tuentes innocentis feminae. —Fabulae Phaedri ^[4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Nec mora, cum omnibus illis cibariis vasculis raptim remotis laciniis cunctis suis renudata crinibusque dissolutis ad hilarem lasciviam in speciem Veneris quae marinos fluctus subit pulchre reformata, paulisper etiam glabellum feminal rosea palmula potius obumbrans de industria quam tegens verecundia: «Proeliare» inquit «et fortiter proeliare, nec enim tibi cedam nec terga vortam; comminus in aspectum, si vir es, derige et grassare naviter et occide moriturus. Hodierna pugna non habet missionem.» —Metamorphoseon libri XI Apulei ^[5]

Fontes

5. Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Capitulum XVII. Versus 3 — fortiter