fractus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfraːktus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: frāc·tus — morphologica: fract-us

Notatio

← Latine: frangō

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
frāctus	—	perfectum	passiva	participium­	nominativo	frangō (frangere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	frāctus	frācta	frāctum	nom.	frāctī	frāctae	frācta
gen.	frāctī	frāctae	frāctī	gen.	frāctōrum	frāctārum	frāctōrum
dat.	frāctō	frāctae	frāctō	dat.	frāctīs	frāctīs	frāctīs
acc.	frāctum	frāctam	frāctum	acc.	frāctōs	frāctās	frācta
abl.	frāctō	frāctā	frāctō	abl.	frāctīs	frāctīs	frāctīs
voc.	frācte	frācta	frāctum	voc.	frāctī	frāctae	frācta

Translationes

Participium

Anglice: broken (en), shattered (en), vanquished (en)

Germanice: gebrochen (de), zerbrochen (de), zerschmettert (de), bezwungen (de)

Nomen substantivum

frāct|us, -ūs masc.

1. Actus frangendi.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	frāctus	frāctūs	I
gen.	frāctūs	frāctuum	II
dat.	frāctuī	frāctibus	III
acc.	frāctum	frāctūs	IV
abl.	frāctū	frāctibus	VI
voc.	frāctus	frāctūs	V

Dictiones collatae

Synonyma

• frāctiō, frāctūra

Translationes

Actus frangendi

Anglice: the breaking (en)

Germanice: Brechen (de) n

Formae affines

Latine

frāctūs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
frāctūs	casus genitivus singularis	substantivi frāctus
frāctūs	casus nominativus pluralis	substantivi frāctus
frāctūs	casus accusativus pluralis	substantivi frāctus
frāctūs	casus vocativus pluralis	substantivi frāctus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfraːktuːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: frāc·tūs — morphologica: fract-us