fratri

Discretiva

fratri dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
frātrī	casus dativus singularis	substantivi frāter

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfraːtriː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: frā·trī — morphologica: fratr-i

Loci

Gaius Valerius Catullus -87…-54

Petronius Arbiter ca. 14-66

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Marrucine Asini, manu sinistra

non belle uteris in ioco atque vino:

tollis lintea neglegentiorum.

hoc salsum esse putas? fugit te, inepte!

quamvis sordida res et invenusta est

non credis mihi? crede Pollioni

fratri, qui tua furta vel talento

mutari velit; est enim leporum

disertus puer ac facetiarum. —Carmina Catulli ^[1][2]

saec. I.

• Stupuere mentes. Infulis stabant sacri

Phrygioque cultu gemina nati pignora

Lauconte. Quos repente tergoribus ligant

angues corusci. Parvulas illi manus

ad ora referunt, neuter auxilio sibi,

uterque fratri: transtulit pietas vices

morsque ipsa miseros mutuo perdit metu.

Accumulat ecce liberum funus parens,

infirmus auxiliator. Invadunt virum

iam morte pasti membraque ad terram trahunt. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[3][2]

Fontes