generabis

Discretiva

generabis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
generābis	secunda singularis	futurum	activa	indicativus	generō (generāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /geneˈraːbis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·bis — morphologica: gener-abis

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

• Et ideo rex magnificus Alexander Macedo, Aristotelis magni discipulus, Dindimum regem Bragmannorum invitans ad communicationem sapientiae, in disputatione philosophica inter eos conflata sic ait: “Libera res est communitas, et nesciens pati dispendium cum in alterum participata transfunditur; sicut si ex una face lumina plura succenderis, nullum damnum principali materiae generabis, quae quidem facultatem accipit plus lucendi quotiens causas invenit plus praestandi”. —Opus tertium Rogerii Baconis (c.1214–1294). Epistola Rogeri Bacon ad Clementem Papam