generastis

Discretiva

generastis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
generāstis	secunda pluralis	perfectum	activa	indicativus	generō (generāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /geneˈraːstis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·rās·tis — morphologica: genera[v-i]stis

Formae aliae

• generāvistis

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

• Nam impedimentum mihi non modicum generastis quia tam a vobis quam a dyabolo sub uno tempore accusatus nesciebam cui calumpnie primitus responderem, sed si quando quemlibet migrantem videritis, eidem non detractionem, sed compassionem impendatis, utpote qui ad tam districti iudicis cum criminatore suo iudicium vadit. —Legenda Aurea Iacobi de Varagine (ca. 1229-1298). XLVI De sancto Gregorio.