generatos

Discretiva

generatos dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
generātōs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	participii generātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /geneˈraːtoːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·tōs — morphologica: generat-os

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• at nunc anniculae fecunditatem poscuntur, tolerantius tamen bimae, tauri generationem quadrimi. inplent singuli denas eodem anno. tradunt, si a coitu in dexteram partem abeant tauri, generatos mares esse; si in laevam, feminas. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes