generavi

Discretiva

generavi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

generāvī

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
generāvī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	generō (generāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /geneˈraːwiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·vī — morphologica: generav-i

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. VI.

• At ille cum haec audiret, propius super portam astans dicebat: Quod me Chlothacharius pater meus exosum habuerit, habetur incognitum nulli; quod autem ab eo, vel deinceps a fratribus sim tonsoratus, manifestum est omnibus. Et haec me causa Narseti praefecto Italiae iunxit, ibique uxorem accipiens, duos filios generavi. Qua mortua, assumptis mecum liberis, Constantinopolim abii. —Libri miraculorum Gregorii Turonensis (c.538-594). Liber septimus, caput XXXVI.

Italice

generavi

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
generavi	secunda singularis	imperfectum	activa	indicativus	generare

Appellatio pronuntiatusque

API: /d͡ʒeneˈravi/

Syllabificatio phonetica: ge·ne·ra·vi — morphologica: gener-av-i