gerenda

Discretiva

gerenda dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

gerenda

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
gerenda	casus nominativus singularis · genus femininum	gerundivi gerendus
gerenda	casus vocativus singularis · genus femininum	gerundivi gerendus
gerenda	casus nominativus pluralis · genus neutrum	gerundivi gerendus
gerenda	casus accusativus pluralis · genus neutrum	gerundivi gerendus
gerenda	casus vocativus pluralis · genus neutrum	gerundivi gerendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /geˈrenda/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ren·da — morphologica: ger-end-a

Formae aliae

• gerunda

gerendā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
gerendā	casus ablativus singularis · genus femininum	gerundivi gerendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /geˈrendaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ren·dā — morphologica: ger-end-a

Formae aliae

• gerundā

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• nec puduit has vestes usurpare etiam viros levitatem propter aestivam: in tantum a lorica gerenda discessere mores, ut oneri sit etiam vestis. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes

1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 27, [78] — gerenda
2. Vicicitatio: gerenda.