humus

Solum humus Latine ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Humus.

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈhumus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: hu·mus — morphologica: hum-us

Notatio

← Protindeuropaee *dhǵhomo- (Sihler, 1995, §45)

Nomen substantivum

hŭm|us, -ī fem.

1. √ Solum, terrae solum.

   humum ore mordere

2. (Agricultura) ager, arvum.
3. (Meton.) terra, regiō.

   humus grata Minervae

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	humus	—	I
gen.	humī	—	II
dat.	humō	—	III
acc.	humum	—	IV
abl.	humō humu	—	VI
voc.	hume	—	V­
loc.	humī	—	L

Translationes

Terrae solum

Anglice: earth (en), ground (en), soil (en)

Germanice: Boden (de) m, Erde (de) f, Erdboden (de) m, Erdreich (de) n

Ager, arvum

Anglice: soil (en)

Germanice: Ackerboden (de) m, Ackerland (de) n, Humus (de) m

Terra, regio

Anglice: land (en), region (en)

Germanice: Land (de) n, Gegend (de) f