iacta

Discretiva

iacta dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

• Francogallice: jacta
• Hispanice: jacta, jactá
• Lusitane: jacta

Formae affines

Latine

iacta

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
iacta	casus nominativus singularis · genus femininum	participii iactus
iacta	casus vocativus singularis · genus femininum	participii iactus
iacta	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii iactus
iacta	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii iactus
iacta	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii iactus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈjak.ta/

(classice)

Syllabificatio phonetica: iac·ta — morphologica: iact-a

iactā

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
iactā	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	iactō (iactāre)

Forma	Modus flexurae	originis
iactā	casus ablativus singularis · genus femininum	participii iactus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈjak.taː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: iac·tā — morphologica: iact-a

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Marcus Valerius Martialis 40-103

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (44/43 a.C.n.)

• Quamquam animus mihi quidem numquam defuit, tempora defuerunt, quae simul ac primum aliquid lucis ostendere visa sunt, princeps vestrae libertatis defendendae fui. Quodsi id ante facere conatus essem, nunc facere non possem. Hodierno enim die, Quirites, ne mediocrem rem actam arbitremini, fundamenta iacta sunt reliquarum actionum. Nam est hostis a senatu nondum verbo adpellatus, sed re iam iudicatus Antonius. —Philippicae orationes in M. Antonium Ciceronis ^[1][2]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

• Callidus effracta nummos fur auferet arca,

Prosternet patrios impia flamma lares:

Debitor usuram pariter sortemque negabit,

Non reddet sterilis semina iacta seges:

Dispensatorem fallax spoliabit amica,

Mercibus extructas obruet unda rates.

Extra fortunam est, quidquid donatur amicis:

Quas dederis, solas semper habebis opes. —Epigrammata M. Valerii Martialis ^[3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Denique unus ex illis: «Quin igitur publicum istum maritum» inquit «immo communem omnium adulterum illis suis monstruosis nuptiis condignam victimamus hostiam?» et «Heus tu, puer,» ait «obtruncato protinus eo intestina quidem canibus nostris iacta, ceteram vero carnem omnem operariorum cenae reserva. Nam corium adfirmatum cineris inspersu dominis referemus eiusque mortem de lupo facile mentiemur.» —Metamorphoseon libri XI Apulei ^[4][2]

Fontes