iactorum

Discretiva

iactorum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
iactōrum	casus genitivus pluralis · genus masculinum	participii iactus
iactōrum	casus genitivus pluralis · genus neutrum	participii iactus

Appellatio pronuntiatusque

API: /jakˈtoːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: iac·tō·rum — morphologica: iact-orum

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Perfecta fractionum notitia est quae fugiens cunctos vicit, occupavit, obruit errorique vinculis tenebrarum involutos addixit, ne umquam totis nervis ingeniique conamine efficere possent, quominus propter residua quaedam illorum incomprehensibilia mensuris et ipsi non modicum fallerentur et alios non mediocriter fallerent. Ego vero qua (ut istam facultatem assequerer) usus fuerim industria duce, quoque iactorum fundamentorum principio fuerim auspicatus, si audire cupis, paucis et plenissime insinuabo. —Mordentius et de Mordentii circino Iordani Bruni ^[1][2]

Fontes