inducant

Discretiva

inducant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
indūcant	tertia pluralis	praesens	activa	coniunctivus	indūcō (indūcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /inˈduːkant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·dū·cant — morphologica: in-duc-ant

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58/+17

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

Hildegardis Bingensis 1098-1179

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• quos si titulus hic delectat insignis et pulcher, Pythagora Socrate Platone dignissimus, inducant animum illa, quorum splendore capiuntur, vires valetudinem pulchritudinem divitias honores opes contemnere eaque, quae is contraria sunt, pro nihilo ducere: tum poterunt clarissima voce profiteri se neque fortunae impetu nec multitudinis opinione nec dolore nec paupertate terreri, omniaque sibi in sese esse posita, nec esse quicquam extra suam potestatem, quod ducant in bonis. —Tusculanae disputationes Ciceronis ^[1][2]

class.

• Quod si consulatus tanta dulcedo sit, iam nunc ita in animum inducant consulatum captum et oppressum ab tribunicia potestate esse; consuli, velut apparitori tribunicio, omnia ad nutum imperiumque tribuni agenda esse; si se commoverit, si respexerit patres, si aliud quam plebem esse in re publica crediderit, exsilium Cn. Marci, Meneni damnationem et mortem sibi proponat ante oculos. —Ab urbe condita Titi Livii ^[3][2]

class.

• Quod si antequam vesica purgata est, orae se glutinarunt, dolorque et inflammatio redierunt, vulnus digitis vel averso specillo diducendum est, ut torquentibus detur exitus; iisque effusis cum diutius pura urina descendat, tum demum quae cicatricem inducant ponenda sunt; extendendique, ut supra posui, pedes quam maxime iuncti. —De Medicina Celsi ^[4]

saec. I.

• indocta opificum turba tribus eam generibus distinguit: asperam, quam taxatur in libras Ж VII, medaim quae Ж V, attritam, quam et herbaceam vocant, Ж III. sublinunt autem harenosam, priusquam inducant, atramento et paraetonio. —Naturalis historia Plinii ^[5][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Quibus directores eorum velut consodales et conservi per sacras Scripturas saepe numero occurrentes facta eorum improperant, et cur diabolica figmenta sequentes divinam ultionem in se inducant, illis increpant. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis ^[6][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

• Non omnes qualitates ita activae sunt, ut elementarem substantiam aliam inducant alterando, corrumpendo; sed tangibiles tantum, seu quae secundum sensum tactus fiunt, et in eo contrarietatis genere consistunt. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni ^[7][2]

Fontes

4. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, XXVII. [8] — inducant