induceret

Discretiva

induceret dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
indūceret	tertia singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	indūcō (indūcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /inˈduːkeret/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·dū·ce·ret — morphologica: in-duc-eret

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58/+17

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

C. Plinius Secundus 23-79

Hildegardis Bingensis 1098-1179

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Hac exspectatione elatus homo flagrans cupiditate gloriae tenere se non potuit quin eos gladiatores induceret, quorum esset ipse pulcherrimus. —Pro P. Sestio oratio Ciceronis ^[1][2]

class.

• Illud magno opere tendente rege, ne alter hospitum exclusus mensa videretur, ut in animum induceret ad easdem venire epulas, haud abnuit; cenatumque simul apud regem est; eodem etiam lecto Scipio atque Hasdrubal, quia ita cordi erat regi, accubuerunt. —Ab urbe condita Titi Livii ^[3]

class.

• Pompeius, qui pro tribus consulatibus, pro triumphis tribus, pro tot honoribus, quos ex maxima parte immaturus invaserat, hanc gratiam rei publicae reddidit, ut in possessionem eius alios quoque induceret quasi potentiae suae detracturus invidiam, si, quod nulli licere debebat, pluribus licuisset; dum extraordinaria concupiscit imperia, dum provincias, ut eligat, distribuit, dum ita cum tertio rem publicam dividit, ut tamen in sua domo duae partes essent, eo redegit populum Romanum, ut salvus esse non posset nisi beneficio servitutis. —De beneficiis Senecae ^[4][2]

saec. I.

• Homerum calidorum fontium mentionem non fecisse demiror, cum alioqui lavari calida frequenter induceret, videlicet quia medicina tunc non erat haec, quae nunc aquarum perfugio utitur. est autem utilis sulpurata nervis, aluminata paralyticis aut simili modo solutis, bituminata aut nitrosa, qualis Cutilia est, bibendo itaque purgationibus. —Naturalis historia Plinii ^[5][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Nam duo signa legis signatorum tradita noscuntur hominibus, scilicet circumcisio in antiquis patribus, et baptismus in novis doctoribus, per quae ingrati sunt homines ut bos iugo suo; quoniam quamvis ille stimulo corriperetur, curruum tamen sulcum induceret si iugo non esset alligatus. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis ^[6][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Virginem inter cuntas formosissimam, Luteio Celtiberorum principi desponsatam, verecundius quidem, sic res poscere visa est, asservari iussit; sponsoque ad se ac parentibus evocatis, ingens donum mitibus verbis accumulans gratis illam sponso reddidit, nil aliud secum pactus quam ut in animum induceret esse amicus populi romani et, si se virum bonum crederet patremque et patruum fuisse bonos nosset, multos Rome esse similes sciret, clara voce testatus nullam in terris optabiliorem amicitiam quam romanam fore nullumque formidabilius odium. —De viris illustribus Petrarcae ^[7]

Fontes

3. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXVIII, caput 18, [4] — induceret
7. Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De viris illustribus. (Universitas Turicensis): Liber De Publio Cornelio Scipione Africano. 2: [5] — induceret