induci

Discretiva

induci dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

indūcī

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
indūcī	—	praesens	passiva	infinitivus	indūcō (indūcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /inˈduːkiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·dū·cī — morphologica: in-duc-i

Dacoromane

induci

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
induci	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	induce
induci	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	induce

Appellatio pronuntiatusque

API: [inˈdut͡ʃʲ]

Syllabificatio phonetica: in·duci — morphologica: in-duc-i

Italice

induci

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
induci	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	indurre
induci	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	indurre

Appellatio pronuntiatusque

API: /in'dut͡ʃi/

Syllabificatio phonetica: in·du·ci — morphologica: in-duc-i

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58/+17

Aulus Cornelius Celsus 30

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

C. Plinius Secundus 23-79

Quintus Curtius Rufus ca. 50

P. Cornelius Tacitus ca. 116

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

class.

I

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Proximum est ut doceam deorum providentia mundum administrari. magnus sane locus est et a vestris Cotta vexatus, ac nimirum vobiscum omne certamen est. Nam vobis Vellei minus notum est quem ad modum quidque dicatur; vestra enim solum legitis vestra amatis, ceteros causa incognita condemnatis. velut a te ipso hesterno die dictumst anum fatidicam Pronoean a Stoicis induci id est Providentiam. —De natura deorum Ciceronis ^[1]

class.

• Ab Hannibale Hispani primam obtinebant frontem, et id roboris in omni exercitu erat. Cum anceps diu pugna esset, Hannibal elephantos in primam aciem induci iussit, si quem inicere ea res tumultum ac pavorem posset. —Ab urbe condita Titi Livii ^[2][3]

class.

• At si tumor est, foveri quidem debet aqua egelida, in qua lentiscus aliave verbena ex reprimentibus decocta sit, induci vero medicamentum ex nucibus amaris cum aceto tritis, aut cerussa, cui contritae herbae muralis sucus sit adiectus. Lapis etiam, [qui carnem edit,] quem σαρκοφάγον Graeci vocant, excisus sic ut pedes capiat, demissos eos, cum dolent, retentosque ibi levare consuevit. —De Medicina Celsi ^[4]

saec. I.

• Ii autem in ipsis quattuor angulis affixi sunt, omnesque transversis sex temonibus quasi vacerrae inter se ligantur, ita ut a posteriore parte, quae latior est, velut in caveam quadrupes possit induci, nec exire alia parte prohibentibus adversis axiculis. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[5][3]

saec. I.

• necessarium binas per diversum coaxationes substerni et capita earum praefigi, ne torqueantur, et ruderi novo tertiam partem testae tusae addi, dein rudus, in quo II quintae calcis misceantur, pedali crassitudine festucari, tunc nucleo crasso VI digitos induci, tessella grandi non minus alta II digitos strui, fastigium vero servari in pedes denos sescunciae ac diligenter cote despumari. —Naturalis historia Plinii ^[6]

saec. I.

• Tum Philotan religatis post tergum manibus obsoleto amiculo velatum iussit induci. Facile adparebat, motos esse tam miserabili habitu non sine invidia paulo ante conspecti. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi ^[7][3]

Latinitas postclassica

saec. II.

• quod alioquin suum delictum? quam cuiusquam offensionem? an quia veram progeniem penatibus Caesarum datura sit? malle populum Romanum tibicinis Aegyptii subolem imperatorio fastigio induci? denique, si id rebus conducat, libens quam coactus acciret dominam, vel consuleret securitati. iusta ultione et modicis remediis primos motus consedisse: at si desperent uxorem Neronis fore Octaviam, illi maritum daturos. —Annales P. Cornelii Taciti ^[8]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Proinde quere alium qui te metuat, et tua hec levia vereatur insignia: ego induci, fateor, non possum, ut hanc in auro tantam virtutis inopiam unquam colam, ut hanc tuam, non propriis fundamentis innixam, sed externis adminiculis male fultam et casuram nutantemque iam ac ruine proximam magnitudinem perhorrescam. —Contra quendam magni status hominem Petrarcae ^[9][3]

Fontes

1. Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. LXXIII. [73] — induci
4. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quartus, XXXI. [7] — induci
6. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber XXXVI, cap. lxii, [187] — induci
8. Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XIV. [61] — induci