induxit

Discretiva

induxit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
indūxit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	indūcō (indūcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /inˈduːksit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·dū·xit — morphologica: in-dux-it

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58/+17

P. Ovidius Naso -42…+18

Vitruvius ca. -30/-22

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

C. Plinius Secundus 23-79

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Quintus Curtius Rufus ca. 50

P. Cornelius Tacitus ca. 116

Aulus Gellius ca. 130-170

Hildegardis Bingensis 1098-1179

Franciscus Petrarca 1304-1374

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

class.

class.

class.

I

I

I

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Et quidem illi facilius facere possunt; deos enim ipsos iocandi causa induxit Epicurus perlucidos et perflabilis et habitantis tamquam inter duos lucos sic inter duos mundos propter metum ruinarum, eosque habere putat eadem membra quae nos, nec usum ullum habere membrorum. —De divinatione Ciceronis ^[1][2]

class.

• Ea provincia Cn. Manlio obvenit. Marcius exercitum in agrum Privernatem, integrum pace longinqua, induxit militemque praeda implevit. Ad copiam rerum addidit munificentiam, quod nihil in publicum secernendo augenti rem privatam militi favit. —Ab urbe condita Titi Livii ^[3][2]

class.

• quid, modo cum belli navalis imagine Caesar

Persidas induxit Cecropiasque rates?

nempe ab utroque mari iuvenes, ab utroque puellae

Venere, atque ingens orbis in Urbe fuit. —Ars amatoria Ovidii Nasonis ^[4][2]

class.

• itaque cum et alii multi tum etiam Faberius scriba, cum in Aventino voluisset habere domum eleganter expolitam, peristyliis parietes omnes induxit minio, qui post dies XXX facti sunt invenusto varioque colore. itaque primo locavit inducendos alios colores. —De architectura Vitruvii ^[5][2]

saec. I.

• Sic vestras halucinationes fero quemadmodum Iuppiter optimus maximus ineptias poetarum, quorum alius illi alas imposuit, alius cornua, alius adulterum illum induxit et abnoctantem, alius saevum in deos, alius iniquum in homines, alius raptorem ingenuorum et cognatorum quidem, alius parricidam et regni alieni paternique expugnatorem. —De vita beata Senecae ^[6][2]

saec. I.

• in Graecia tectoriis etiam harenatum, quo inducturi sunt, prius in mortario ligneis vectibus subigunt. experimentum marmorati est in subigendo, donec rutro non cohaereat; contra in albario opere, ut macerata calx ceu glutinum haereat; macerari non nisi ex glaeba oportet. Elide aedis est Minervae, in qua frater Phidiae Panaenus tectorium induxit lacte et croco subactum, ut ferunt; ideo, si teratur hodie in eo saliva pollice, odorem croci saporemque reddit. —Naturalis historia Plinii ^[7]

saec. I.

• Quin etiam hoc timeo, ne ex eo minorem gratiam ineat, quod pleraque non inventa per me sed ab aliis tradita continebit, habeat etiam quosdam, qui contra sentiant et adversentur, propterea quod plurimi auctores, quamvis eodem tenderent, diversas tamen vias muniverunt atque in suam quisque induxit sequentes. —Institutio oratoria Quintiliani ^[8][2]

saec. I.

• Vici erant in propinquo: quibus dirutis pontem ex materia eorum subditis saxis strenue induxit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi ^[9][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• illi Bructeros, Tencteros, ulteriores etiam nationes socias bello vocabant: Avitus scripto ad Curtilium Manciam superioris exercitus legatum, ut Rhenum transgressus arma a tergo ostenderet, ipse legiones in agrum Tencterum induxit, excidium minitans ni causam suam dissociarent. —Annales P. Cornelii Taciti ^[10][2]

saec. II.

• Verba quoque illa M. Ciceronis In L. Pisonen trigemina, etiamsi durae auris hominibus non placent, non venustatem modo numeris quaesiverunt, sed figuram simulationemque oris pluribus simul vocibus everberaverunt: ‘Vultus denique,’ inquit, ‘totus, qui sermo quidam tacitus mentis est, hic in fraudem homines impulit, hic eos quibus erat ignotus decepit, fefellit, induxit.’ —Noctes Atticae A. Gellii ^[11][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Et cum eam invenerit, folia de ea auferat, et folium unum in utrumque foramen narium suarum, folium unum sub lingua sua ponat, et in utraque manu sua folium unum teneat, atque sub utrumque pedem folium unum ponat, et etiam batheniam oculis suis fortiter inspiciat; et hoc tandiu faciat, dum eadem folia in corpore eius incalescant, et saepe faciat, scilicet dum melius habeat, et sic ab insania amoris illius solvetur, ita tamen si nullum incitamentum amoris aut comedendo aut bibendo gustavit nec in corpus suum induxit. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis ^[12][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Mori times animal rationale, mortale? atqui si primum vere esses, secundum, ut arbitror, non timeres, humanam quippe naturam duo hec in unum iuncta perficiunt, ratio scilicet, et mors; illa animam concernit, hec corpus, sed inopia rationis metum mortis induxit. —De remediis utriusque fortune Petrarcae ^[13][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

• Quarto causam difficultatis eius, quae antiquos in errorem induxit, astruit inquiens illorum inde profectum esse errorem, quoniam indeterminatum quoddam et ad alteram Pythagoricarum coordinationum pertinens apparet, quae imperfectorum privativorumque seriem continet principiorum; non enim tam esse hoc vel tale, quam fieri hoc vel tale videtur, quod ad certum quoddam pertineat genus id ipsum quod movetur. —Figuratio Aristotelici Physici auditus Iordani Bruni ^[14][2]

Fontes

7. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber XXXVI, cap. lv, [177] — induxit