insum

Latine

Notatio

← in + sum.

Verbum intransitivum

in|sum, -esse, infuī, —

1. In aliqua re esse aut versari.

Coniugatio

Radix praesens ins- Praesens indicativum act. sing. plur. I. insum insumus II. ines inestis III. inest insunt Imperativus act. ines ineste Praesens subiunctivum act. sing. plur. I. insim insīmus II. insīs insītis III. insit insint Imperfectum indicativum act. sing. plur. I. ineram inerāmus II. inerās inerātis III. inerat inerant Imperfectum subiunctivum act. sing. plur. I. inessem inessēmus II. inessēs inessētis III. inesset inessent Futurum indicativum act. sing. plur. I. inerō inerimus II. ineris ineritis III. inerit inerunt

Radix perfecta infu- Perfectum indicativum act. sing. plur. I. infuī infuimus II. infuistī infuistis III. infuit infuērunt Perfectum subiunctivum act. sing. plur. I. infuerim infuerīmus II. infuerīs infuerītis III. infuerit infuerint Plusquam perfectum indicativum act. sing. plur. I. infueram infuerāmus II. infuerās infuerātis III. infuerat infuerant Plusquam perfectum subiunctivum act. sing. plur. I. infuissem infuissēmus II. infuissēs infuissētis III. infuisset infuissent Futurum perfectum act. sing. plur. I. infuerō infuerimus II. infueris infueritis III. infuerit infuerint

Infinitivi sing. plur. praes. inesse — perf. infuisse fut. infore

Participia praes. † inens, inentis perf. — fut. infutūrus, -a, -um

Gerundia et supina subst. — adiect. — supina —