interfuerant

Discretiva

interfuerant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
interfuerant	tertia pluralis	plusquam perfectum	activa	indicativus	intersum (interesse)

Appellatio pronuntiatusque

API: /interˈfuerant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·ter·fu·e·rant — morphologica: inter-fu-erant

Loci

Titus Livius -58…+17

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Egresso consule C. Helvius cum tertio agmine advenit, nec continere suos ab direptione castrorum valuit, praedaque eorum, iniquissima sorte, qui pugnae non interfuerant, facta est. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1][2]

Fontes