interfuerit

Discretiva

interfuerit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
interfuerit	tertia singularis	perfectum	activa	coniunctivus	intersum (interesse)
interfuerit	tertia singularis	futurum exactum	activa	indicativus	intersum (interesse)

Appellatio pronuntiatusque

API: /interˈfuerit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·ter·fu·e·rit — morphologica: inter-fu-erit

Loci

Titus Livius -58…+17

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• sin autem minor cura sit civitatium in Thracia positarum, multo verius esse, quae sub Antiocho fuerint, praemia belli Eumenem quam Philippum habere, vel pro patris Attali meritis bello, quod adversus Philippum ipsum gesserit populus Romanus, vel suis, quod Antiochi bello terra marique laboribus periculisque omnibus interfuerit. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1][2]

Fontes