laborarint

Discretiva

laborarint dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
labōrārint	tertia pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	labōrō (labōrāre)
labōrārint	tertia pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	labōrō (labōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /laboːˈraːrint/

(classice)

Syllabificatio phonetica: la·bō·rā·rint — morphologica: labora[v-e]rint

Formae aliae

• labōrāverint

Loci

Latinitas Romana

class.

• … senem, quod omnes rideant, adulterum · latrent Suburanae canes · nardo perunctum, quale non perfectius · meae laborarint manus. ^[1]

Fontes

1. Epodi Q. Horatii Flacci, Carmen V