luceas

Discretiva

luceas dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
lūceās	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	lūceō (lūcēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈluːkeaːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: lū·ce·ās — morphologica: luc-eas

Loci

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Moderata claritas oculos delectat, immoderata prestringit; preterea nullus te nisi tu luceas illustrabit: etsi detegat, verum lumen ab intro est. —De remediis utriusque fortune Petrarcae ^[1][2]

Fontes