meus

Latine

Notatio

A radice Protindeuropaea *me-.

Nomen adiectivum

mĕ|us, -a, -um

1. Mei, vel qui ad me pertinet.

Declinatio

Pron. possessivum singularis				Pron. possessivum pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	meus	mea	meum	nom.	meī	meae	mea
gen.	meī	meae	meī	gen.	meōrum	meārum	meōrum
dat.	meō	meae	meō	dat.	meīs	meīs	meīs
acc.	meum	meam	meum	acc.	meōs	meās	mea
abl.	meō	meā	meō	abl.	meīs	meīs	meīs
voc.	meus mī	mea	meum	voc.	meī	meae	mea

Translationes

Anglice

my attrib. ☞^en; mine praedic. ☞^en: liber meus est — the book is mine vel it is my book

Bohemice

můj ☞^cs

Finnice

minun ☞^fi

Francogallice

mon attrib. ☞^fr; mien praedic. ☞^fr: liber meus est — le livre est le mien vel cʹest mon livre

Graeca Antiqua

ἐμός (emos)

Hispanice

mi attrib. ☞^es; mío praedic. ☞^es: liber meus est — el libro es mío vel es mi libro

Italice

mio ☞^it

Lusitane

meu m ☞^pt, minha f ☞^pt

Ruthenice

мой m ☞^ru, моя f ☞^ru, моё n ☞^ru, мои pl ☞^ru

Turcice

√ benim ☞tr