mirus
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latine
Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmiːrus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mī·rus — morphologica: mir-us
Nomen adiectivum
mīr|us, -a, -um (adv. mīrē)
- Admiratione dignus.
Declinatio
Dictiones collatae
- mīrābiliārius
- mīrābilitās
- mīrābundus
- mīrācula
- mīrāculōsus, mīrāculōsē
- mīrāculum
- mīrandus
Composita
- admīror, admīrārī, admīrātio, admīrātor
- dēmīror, dēmīrārī
- ēmīror, ēmīrārī
- mīrificus, mīrificē
- mīrificentia
- mīrificō, mīrificāre
- mīrimodīs
Dictiones derivatae
- mīrātio
- mīrātor, mīrātrīx
- mīrābilis, mīrābiliter
- mīrē
- mīriō, mīriōnis
- mīrō, mīrāre
- mīror, mīrārī
- mīrum
Translationes
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads