mos

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /mos/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mōs — morphologica: mos

Nomen substantivum

mōs, mōris masc. ^{[1][2][3][4][5]}

1. Boni aut mali agendi modi, qui non a legibus, sed a libera hominum etiam singulorum voluntate quum processerint, habitu atque usu firmati sunt.^[1]
2. Institutum consuetudine usuque firmatum, sive bonum, sive malum sit; id quod solitum est alicui facere.^[1]
3. (Translate) forma, modus, natura

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	mōs	mōrēs	I
gen.	mōris	mōrum	II
dat.	mōrī	mōribus	III
acc.	mōrem	mōrēs	IV
abl.	mōre	mōribus	VI
voc.	mōs	mōrēs	V

Dictiones collatae

Collocationes

1. morem gerere animo
2. corruptis civitatis moribus
3. more ingenii humani

Dictiones derivatae

• mōrālis
• mōrātus
• mōrōsus, mōrōsē

Composita

• mōrigerātio
• mōrigeror, mōrigerārī
• mōrigerus

Translationes

Agendi modi, qui a libera hominum etiam singulorum voluntate firmati sunt	dilatare ▼

Agendi modi, qui a libera hominum etiam singulorum voluntate firmati sunt	collabi ▲

Anglice: humor (en), self-will (en), caprice (en) Germanice: Wille (de) m, Eigemwille (de) m Eigensinn (de) m

Institutum consuetudine usuque firmatum, sive bonum, sive malum sit	dilatare ▼

Institutum consuetudine usuque firmatum, sive bonum, sive malum sit	collabi ▲

Anglice: manner (en), custom (en), practice (en), habit (en) Germanice: Brauch (de) m, Sitte (de) f Gewohnheit (de) f, Mode (de) f, Lebensart (de) f

Forma, modus, natura	dilatare ▼

Forma, modus, natura	collabi ▲

Anglice: quality (en), nature (en), mode (en), fashion (en) Germanice: Art (de) f, Weise (de) f Natur (de) f Beschaffenheit (de) f

Discretiva

mos dictio est in variis linguis:

• Africanice: mos
• Batave: mos
• Catalane: mos
• Danice: mos
• Hungarice: mos
• Illyrice: mos
• Suecice: mos

Dictiones similes

• Anglice: MOS
• Dacoromane: moș

Formae affines

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 295 — “MOS, ōris, m. 3.”
2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 516 — “mos, ōris, m.”
3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — mōs, mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι) (tom. 2, p. 1018)
4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — mos
5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — mos