nabant

Discretiva

nabant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
nābant	tertia pluralis	imperfectum	activa	indicativus	nō (nāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnaːbant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nā·bant — morphologica: n-abant

Loci

Quintus Curtius Rufus ca. 50

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Iam vestem detraxerat corpori proiecturus semet in flumen, amicique, ut exciperent eum, haud procul nabant, adparebatque anceps periculum tam nataturi quam navigare perseverantis: ergo ingenti certamine concitant remos, quantaque vis humana esse poterat, admota est, ut fluctus, qui se invehebant, everberarentur. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi ^[1][2]

Fontes