nam

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /nam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nam — morphologica: nam

Coniunctio

năm ^{[1][2][3][4][5]}

1. Coniunctio confirmationem vel explanationem indicans.

Dictiones collatae

• utinam

Dictiones derivatae

• namque

Translationes

Coniunctio confirmationem vel explanationem indicans	dilatare ▼

Coniunctio confirmationem vel explanationem indicans	collabi ▲

Anglice: because (en), since (en) Francogallice: car (fr), en effet (fr) Germanice: denn (de), nämlich (de), zum Beispiel (de) Hispanice: pues (es), entonces (es) Italice: che (it), infatti (it) Slovene: kajti (sl)

Discretiva

nam dictio est in variis linguis:

• Vietnamice: nam

Dictiones similes

• Islandice: nám

Loci

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Nec vindictae sequentis poena tardavit. Nam Psyche rursus errabundo gradu pervenit ad civitatem aliam, in qua pari modo soror morabatur alia. Nec setius et ipsa fallacie germanitatis inducta et in sororis sceleratas nuptias aemula festinavit ad scopulum inque simile mortis exitium cecidit. —Metamorphoseon libri XI Apulei ^[6][7]

Fontes