nata

Latine

nāta

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnaːta/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nā·ta — morphologica: nat-a

Notatio

← Latine: nāscor

Nomen substantivum

nāt|a, -ae fem.

1. Fīlia.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	nāta	nātae	I
gen.	nātae	nātārum	II
dat.	nātae	nātīs	III
acc.	nātam	nātās	IV
abl.	nātā	nātīs	VI
voc.	nāta	nātae	V

Translationes

Filia

Anglice: daughter (en)

Germanice: Tochter (de) f

Discretiva

nata dictio est in variis linguis:

• Catalane: nata
• Finnice: nata
• Hispanice: nata
• Italice: nata
• Lusitane: nata

Formae affines

Latine

natā

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
natā	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	natō

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnataː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: na·tā — morphologica: nat-a

nāta

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
nāta	casus nominativus singularis · genus femininum	participii nātus
nāta	casus vocativus singularis · genus femininum	participii nātus
nāta	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii nātus
nāta	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii nātus
nāta	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii nātus
nāta	casus vocativus singularis	substantivi nāta

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnaːta/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nā·ta — morphologica: nat-a

nātā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
nātā	casus ablativus singularis · genus femininum	participii nātus
nātā	casus ablativus singularis	substantivi nāta

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnaːtaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nā·tā — morphologica: nat-a