nitrum

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnitrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nit·rum — morphologica: nitr-um

Notatio

← Graeca Antiqua: νίτρον (nítron)

Nomen substantivum

nitr|um, -ī neut.

1. √ Succus quidam concretus, salis genus, de quo multa Plin. 31. Hist. nat. 10. 46. (106)., ubi docet, colligi aput Medos…^[1]
2. Quod nos e parietibus et pavimentis colligimus, sal petrae quibusdam dictum.^[1]

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	nitrum	nitra	I
gen.	nitrī	nitrōrum	II
dat.	nitrō	nitrīs	III
acc.	nitrum	nitra	IV
abl.	nitrō	nitrīs	VI
voc.	nitrum	nitra	V

Usus

1. Ex nitro et sordes corporum vestiumque lavantur. (Isid. 16. Orig. 2.)

Dictiones collatae

1. natrium
2. nitras

Synonyma

1. sāl nitrum
2. sāl petrae

Dictiones derivatae

• nitrāria
• nitrātus
• nitreus
• nitrōsus
• nitrātus

Translationes

Succus salis genus

Anglice: native alkali (en), soda (en), natron (en) Esperantice: natro (eo)

Germanice: natürliches Laugensalz (de) n, Soda (de) f, Natron (de) n

Sal petrae

Anglice: saltpetre (en)

Germanice: Salpeter (de) m

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 377 — “NĬTRUM, i, n.”